Odmah po izlasku iz Bihaća, nalazi se Memorijalni park Garavice, koje označavaju mjesto gdje je 12.000 Jevreja i Srba likvidirano od fašističkih snaga tokom Drugog svjetskog rata.
Sile Osovine kontrolirale su većinu Balkana tokom rata, a po precrtavanju granica Bihać je postao dio fašističke NDH.
U junu 1941. godine, novi gradonačelnik Bihaća Ljubomir Kvaternik krenuo je u homogenizaciju grada, naredivši svim Jevrejima i Srbima da napustuje svoje domove. Mnogi su napustili ali jedan dio njih oglušio se o naređenja. U julu iste godine, Kvaternik je naredio da se uhapse svi oni koji su ostali u gradu. Između jula i augusta te godine, hiljade Jevreja i Srba svih godišta odvedeni su izvan grada i masovno likvidirani, piše Darmon Richter za stranicu Atlas Obscura.
Jedno od najvećih mjesta gdje su vršene likvidacije bilo je brdo Garavice i ovdje nekoliko decenija kasnije, socijalistička Jugoslavija je izgradila spomen park ubijenim žrtvama.
Bogdanović. Park je izgrađen 1981. godine. Sačinjen je od 15 kamenih stubova koji su postavljene na grebenu brda Garavice. Svaki je visok oko 4,5 metra i svaki je sačinjen od serija oblikovanih kamenih blokova. Graviranje na blokovima pokazuje radoznale obrasce i apstraktne dizajne, podsjećajući na lokalnu narodnu kulturu.
Memorijalni park danas je loše održavan. Neki od stubova su oštećeni tokom konfliktau 1990-tim godinama, dok su grafiti ispisani na mnogim mjestima. Za razliku od drugih spomenika u državama nastalim raspadom Jugoslavije, gdje svježe cvijeće često ukazuje da su se u posljednje vrijeme posjećivali, Memorijalni park Garavice je uveliko zaboravljen.
Njegova antifašistička poruka ostaje urezana u glavama onih koji ga još uvijek posjećuju i čitaju poruku uklesanu na ulazu u park: “Život je jači od smrti, pravda je jača od zločina, ljubav je jača od mržnje”. – piše radiosarajevo.ba
