Narodna skupština Republike Srpske (RS) usvojila je u utorak zaključke u kojima traži da Vlada tog bh. entiteta stavi van snage Izvještaj komisije za Srebrenicu iz 2004. godine, te da se formira nova komisija koja bi u roku od godinu dana utvrdila, kako se navodi u zaključcima, kompletnu istinu o događajima u i oko Srebrenice u periodu od 1992. do 1995. godine.
Tim sastavljen od domaćih i međunarodnih stručnjaka, među kojima i oni iz bh. entiteta Republika Srpska, sačinio je prije 14 godina Izvještaj o Srebrenici, u kojem se konstatuje smrt više od 8.000 ljudi u tom gradiću na istoku Bosne, ubijenih od strane pripadnika vojske i policije Republike Srpske, dok je Haški tribunal kao i Svjetski sud pravde u Hagu taj zločin okvalifikovao kao zločin genocida.
Predsjednik RS-a Milorad Dodik rekao je da Izvještaj ne oslikava pravo stanje onoga što se dešavalo u Srebrenici u julu 1995. godine, te da je broj stradalih Bošnjaka daleko manji od onoga koji se danas spominje, odnosno da se manipuliše istinom i pokušava mijenjati karakter rata u BiH, a sve u funkciji, kako je rekao, slabljenja RS-a.
Optužio je međunarodnu zajednicu da stoji iza tog izvještaja, dok je za Haški sud rekao da ne sudi pravedno.
Komentarišući odluku Narodne skupštine RS srbijanski historičar Milivoj Bešlin smatra da ponašanje Dodika nije neobično, te da je negiranje genocida, kako je rekao, uobičajena faza „genocidne politike“.
„Negiranje genocida nije nešto što je izmislio Dodik. Negiranje je jedna uobičajena faza razvoja genocidne politike“, rekao je Bešlin u komentaru za agenciju Patria. Na pitanje kakve posljedice može prouzrokovati Dodikov odnos prema žrtvama, Bešlin smatra da Dodik na kratki rok može donositi određene rezolucije i koristiti ih u promociji vlastite politike, ali na duži rok on ne može promijeniti historiju, ne može promijeniti dokaze kao i izmijeniti sudske odluke.
„Dodik piše historiju ovakvim sramnim potezima, koji su u svrhu njegove predizborne kampanje i održavanja njegove mafijaške vlasti, ali ne piše on historiju rata u BiH od 1992. do 1995. godine, Dodik piše historiju svog vremena, i svog režima, a to je historija beščašća i historija zločinačkog kontinuiteta“, smatra Bešlin.
„Takva politika nužno mora da završi u jednom porazu i u jednoj osudi, i takva politika se uvijek završava u sramu. Kada bi takva politka pobijedila, to bi značilo da pobjeđuje zločin, a svijet ipak ne funkcioniše na takav način“.
Na pitanje kolika je odgovornost samih građana i da li bi oni mogli odbaciti jednu takvu politiku, Bešlin je rekao da ne spada u onu grupu ljudi koja će poštedjeti građane od odgovornosti.
„Kada u BiH, ili drugim zemljama okruženja krene izborna kampanja onda političari potpuno polude i ekstremizuju se do kraja. Onda čujemo onu vrstu izgovora da oni to moraju da rade jer slijede izbori i moraju da podižu stepen nacionalizma i moraju da huškaju. Dakle, to podrazumijeva da građani očekuju mržnju, da građani to vole, i da građani pozitivno reaguju na tu vrstu huškanja i da oni koji huškaju profitiraju od toga. Onda možemo reći da građani dobrim dijelom participiraju u tome što žive u najnerazvijenijem dijelu Evrope“, zaključuje Bešlin.
