Na današnji dan, 6. februara 1994. godine, počela je najteža ofanziva agresora na Bihaćki okrug, koja je trajala do kraja marta.
Cilj agresora bio je ući u kanjon Une, uništiti Hidroelektranu „Kostela“ i presjeći komunikaciju Bihać-Cazin. Podršku agresoru davala je Narodna odbrana tzv. Autonomne pokrajine „Zapadna Bosna“, iako je Predsjedništvo BIH tada donijelo aboliciju za sve njene pripadnike. Skupština Autonomne pokrajine odbija to 3.februara, a Abdić 24. februara potpisuje saradnju sa Miloševićem.
Ostao je samo pokušaj protesta oko hiljadu građana u Velikoj Kladuši koji su 11.februara tražili da idu braniti Bihać. Abdić je onemogućio prolazak konvoja humanitarne pomoći i svi kanali snabdijevanja u Okrugu bili su prekinuti.
U tim odsudnim trenucima odbrane počela je i priprema akcije „Tigar-Sloboda“, koja će epilog dobiti pet mjeseci kasnije.
Do kraja marta agresor nije uspio uništiti Hidrocentralu „Kostela“, niti presjeći komunikaciju sa Bihaćem. Bio je to za odbranu, ali i za život Bihaćkog okruga najteži period.
